De afstand van Sevilla tot Santiago is ongeveer 1000 km. (tot Astorga 750 km). Daar waar op de Camino Frances je pakweg om de 10 km een
refugio of albergue vindt om te overnachten, kan deze afstand op de Via de la Plata tot bijna 40 km oplopen.
Deze Camino is ook iets duurder omdat daar waar je op de Camino Frances zelden op hotelaccomodatie beroep moet doen, dat dit op deze Camino niet het geval is.De informatie waarover ik nu beschik dateert van 2009 en geeft aan dat er voor de opvang van de pelgrims niets georganiseerd is. Zoek het dus zelf maar uit is de boodschap. Daarentegen is de drukte op deze camino onbestaand en dus niet vergelijken met de Camino Frances waar het soms hectisch aan toe gaat vanwege het grote aantal pelgrims en de massa's toeristen die per autocar de Camino bezoeken.
Het terrein is ook iets makkelijker dan de Camino Frances maar in werkelijkheid moeilijker door het grotere gewicht dat je moet meedragen. Op sommige trajecten moet je water voor het hele dagtraject meedragen. Bij een temperatuur tot 35° drink je er wel wat door. De markering van het pad is zeer wisselend en soms niet in functie van de noodzaak, maar wel in functie van de aanwezigheid van steunpunten. Wie erin slaagt maar één keer een beetje verkeerd te lopen, is een goed spoorzoeker. Dat belooft dus !
Momenteel ben ik nog niet zeker of ik in Vallodolid doorloop naar Astorga voor aansluiting op de Camino Frances ofwel de Camino Sanabrès volg die vanaf Valodolid evenwijdig met de noordelijke grens van Portugal loopt. Dat ga ik aan de stemming van het moment overlaten. Alleszins vond ik dat laatste stuk op de Camino Frances in Galicië met het Cruz de Ferro, Sarria en niet te vergeten de O'Cebreiro best indrukwekkend. Ach we bezien het wel als het zo ver is. No hurry.
Deze Camino is ook iets duurder omdat daar waar je op de Camino Frances zelden op hotelaccomodatie beroep moet doen, dat dit op deze Camino niet het geval is.De informatie waarover ik nu beschik dateert van 2009 en geeft aan dat er voor de opvang van de pelgrims niets georganiseerd is. Zoek het dus zelf maar uit is de boodschap. Daarentegen is de drukte op deze camino onbestaand en dus niet vergelijken met de Camino Frances waar het soms hectisch aan toe gaat vanwege het grote aantal pelgrims en de massa's toeristen die per autocar de Camino bezoeken.
Het terrein is ook iets makkelijker dan de Camino Frances maar in werkelijkheid moeilijker door het grotere gewicht dat je moet meedragen. Op sommige trajecten moet je water voor het hele dagtraject meedragen. Bij een temperatuur tot 35° drink je er wel wat door. De markering van het pad is zeer wisselend en soms niet in functie van de noodzaak, maar wel in functie van de aanwezigheid van steunpunten. Wie erin slaagt maar één keer een beetje verkeerd te lopen, is een goed spoorzoeker. Dat belooft dus !
Momenteel ben ik nog niet zeker of ik in Vallodolid doorloop naar Astorga voor aansluiting op de Camino Frances ofwel de Camino Sanabrès volg die vanaf Valodolid evenwijdig met de noordelijke grens van Portugal loopt. Dat ga ik aan de stemming van het moment overlaten. Alleszins vond ik dat laatste stuk op de Camino Frances in Galicië met het Cruz de Ferro, Sarria en niet te vergeten de O'Cebreiro best indrukwekkend. Ach we bezien het wel als het zo ver is. No hurry.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten