12 EXTRAMADURA/CACERES : Alcuéscar - Valdesalor

12 Naar Valdesalor 25,3km ↑66,5m ↓128m

Vanmorgen om 8u30 mochten we maar eerst buiten van de paters. Dan kwam die hospitalero, pépé de deur opendoen. Eigenlijk geen toeren, stel je voor dat er eens brand uitbreekt, dan zullen ze weten wat er aan de hand is. Ik had die hospitalero al eens eerder gezien. Na lang nadenken viel mijn frank ! Hij trok als 2 druppels water op Luitenant Colombo. Ook zo'n scheel oog waarmee hij je van onder tot boven bemonsterd. Soit, ik heb eten gekregen en slapen alhoewel ik wel 3 keer uit mijn bed geweest ben om naar de pot te spurten. Soep met noedels in zo groot als een tennisbal en nu kom ik 's avonds in de herberg steeds dezelfde mensen tegen. Noedels helemaal wak gekookt en geen smaak. Viskroketten en chips die je normaal als aperitief opeet. Ik kan me geen desertje herinneren. Hoeft ook niet, eten was genoeg. Niet ondankbaar zijn Jan. Al de Amerikaan zweerde bij zijn vrijheidsbeeld dat hij nooit nog in een klooster een voet binnen zet. In dat klooster zat er ook een zwerver. Hij ging bij iedereen bedelen en Colombo waarschuwde ons om niets waardevol achter te laten. Geen probleem gehad. Daarjuist kwam hij de albergue hier in Valdesalor voorbijgelopen maar we hebben hem doorgestuurd naar de hospitalero een straatje verder. De sukkelaar had geen 6 euro om zijn overnachting te bekostigen. Triest maar als je eens geeft geraak je er niet meer van af. Half acht de baan op en het was nog flink donker. Een hele lengtegraad zal het bijna schillen met ons thuis. Zware wolken, bliksemflitsen gaven een apocalyptisch beeld van de Extramadura. Iets later viel er een malse maar hevig regenbui. De eerste keer dat ik de poncho heb bovengehaald. Mijne maat de Ronny heeft hem goed geprepareerd ! Perfect waterdicht. Eens de regen ophield viel er een zwoele warmte op je lijf en leden. Dreigende trechterwolken bleven boven de dorpjes hangen maar de regen was voorbij. Goed doorgestapt, 't waren er verdorie bijna 30 af te haspelen en weeral grotendeels op die dikke keien. Geen lachertje weeral maar 't gaat al stukken beter. De eerste 12 dagen zijn achter de rug, de voeten en de rug zijn gezet.   Nu kom ik 's avonds in de herberg steeds dezelfde mensen tegen. Al, Arlette, mezelf ben ik ook al een paar tegengekomen, Gillis, Jacques en Marie-Agnes. De eerste Romeinse mijlpaal tegengekomen. Al was er ook juist in de geburen. Fotoke van hem genomen. Al stapt veel rapper, ik heb er geen probleem mee dat hij een stukje meestapt maar na een lange tocht voel je toch dat je beter je eigen ritme aanhoudt. Ik heb het mijne gevonden. Ik profiteer even om iedereen een merci te zeggen die me wat steun geeft, via fb, mail, sms of wat dan ook. Van Cnn heb ik nog niets gehoord. Morgen ga ik mijn 300ste kilometer in. Naar casar de Cáceres. Geen idee hoe ver ? Ik heb mijn bottienen juist ingevet, we gaan vliegen zene. Fotokes morgen , geen wifi hier.