* Real life test in Madrid

’t   Is een beetje stil op mijn blog. Ik vind het verdorie zelf en ik meen de  oorzaak te kennen. Een beetje de gevolgen van pensionitis. De eerste symptomen dienen zich aan en die zijn duidelijk te herkennen. Gebrek aan tijd of anders gezegd : De dagen beginnen precies korter te worden. De waarheid zal misschien in het midden liggen.  Ook mijne stapmaat moet ik even missen, die is het eiland Kos gaan platwalsen met zijn bottienen. in de maand juli gaan we er even samen een lap opgeven en samen de paalcampings rond Chimay eens verkennen. Spannend, een tentje en een kraantje water en meer heb je echt niet van doen. Voor de rest de weg voelen en genieten van de natuur .... en ook ne Chimay al is dit een regelrecht contradictio in terminus. 

De raakpunten met mijn camino binnenkort worden voelbaar. Verleden week is Rien en Els nog even binnengewipt voor een bakkie koffie. Hun kater Jochem was niet al te best en moest voor onderzoek naar Gent. Op de terugweg zijn ze even komen goeie dag komen zeggen. En dan dezelfde dag ’s morgens kreeg ik een mailtje binnen van Lynn uit Colorado USA. Een schat van een madammeke waar ik mee heb opgetrokken op de camino Frances. Ze komt verdorie me bezoeken in België. Als dat geen verrassing is zeg. We gaan haar in de watten leggen zoals eersteklas gastheer en gastvrouw het betaamt. Brugge, Gent en dan onze koekestad zal ik voor haar gidsen.  Ik zie er alvast naar uit. Ongelooflijk wat een band zo een camino schept en ze is niet de enige die de band aanhoudt. Een verbondenheid die niet verwoord kan worden en enkel maar gevoeld kan worden. 



Ondertussen maak ik even van de gelegenheid gebruik om de mogelijkheden van een tablet uit te testen om mijn blog te kunnen volpennen. Daarenboven zit ik nu in Madrid en daar zijn de condities zo een beetje hetzelfde als enkele jaren geleden op de camino. Een beetje wennen aan die tablet en ’t zal wel lukken zekers ? Ik word er anders behoorlijk gestoord van van dat geveeg tussen al die schermen. Vandaag toch een schoon stukske van tegen de 20 km gestapt in die grote stad. Ook Annick heeft geen kik gegeven. Moest het op voorhand geweten geweest zijn … ze zou gaan shoppen zijn. Flink en geloof me ….. zo 20 km slenteren is vermoeiender dan een bergtocht van evenveel kilometers. Madrid niet platgelopen, nee nee maar aan de verplichte items op zo een citytrippeke mag je niet verzaken. Het Prado, La Latina, palace Real, Velasquez, Cristal …. Monument Don Quichote …. Parque el Retiro … mercado San Miguel, Puerto del sol, plaza Mayor. Noem maar op. We hebben het tesamen tussen de tapas en de cerveza's allemaal te voet afgelopen. 

Toch ook een beetje gevloekt op mezelf dat ik geen Spaans versta. Een Spanjaard spreekt zelden een 2^de taal en dan sta je daar mooi voor lul. Het heeft ook weinig zin om verdere pogingen te ondernemen om je verstaanbaar te maken, het lukt je niet en het levert je een hoop frustratie op.

Even afsluiten nu, om te experimenteren met wat fotokes :-). Dat gaat nog wat duren vrees ik.