4 Naar El Real de la Jara 14km ↑317m ↓292m
Gisterenavond
was het vrij kalm in de herberg. Enkel het gezelschap van 3 Italianen,
inclusief Vincenzo de vermeende Manuël from Barcelona en mezelf viel er te
herbergen. Lollige gast die Vincenzo. Voor de rest van de Camino zal hij me met
Giovanni aanspreken. Molto bene, als ’t manneke maar een naam heeft. Een heel
ander levensritme hebben de mensen hier. Bij aankomst in het dorpje zag je geen
kat op straat. Kleurrijke huisjes maar voor de rest zo dood als een pier. Vanaf
7 uur is het andere koek en verandert het straatbeeld in een geanimeerd
schouwspel. Iedereen komt de straat op, de terrasjes zitten vol luid
kwebbelende gasten maar ook de jeugd hokt in groepjes bijeen. Zelfs voor
peuters en kleuters is het bijlange nog geen bedtijd. Ik ben op zo’n terraske een
pintje gaan drinken, eigenlijk 3 want het waren maar kleine glaasjes zoals in
Holland. Dat die Spanjaarden, op rare enkelingen na, enkel maar hun eigen taal
kunnen spreken vind ik zonde. Gebarentaal dan maar en dat zorgt natuurlijk voor
misverstanden. Ook de hospitalera probeerde me het één en ander wijs te maken
ivm haar terugkomst op de avond. Ze heeft het moeten stellen met wat
verontschuldigend schouderophalen van mijnentwege. Soit de communicatie loopt
erg moeizaam. Tegen 10 uur ben ik dan maar teruggekeerd naar de herberg. De
zware etappe van de dag zit daar wel voor iets tussen. Ik moet Hugo Peregrinus
gelijk gaan geven : ’t Is zwaarder dan ik had verwacht. No pain no glory J. Vroeg uit de veren voor de trek
naar El Real de la Jara, de laatste stop in Andalusia. Dan duikelen we de
Extremadura binnen.
‘k Zit midden in de Sierra Morena, een deel van het natuur park Sierra de Norte en tevens domein van de Casa de la Postura. Weeral geweldig mooi maar ook weer naar boven en naar beneden. Constant klimmen en dalen. Weliswaar een korte wandeling, nog geen 20 km maar desalniettemin geen salontrippeke. Ik heb er nu al een stuk of 14/15 km afgebonjourd en nog een 4/5 km te gaan. Die venijnige klim van gisteren, ze hebben me er vandaag al zo 2 op mijn telloor gelegd. Er volgt er nog één zo ’t schijnt. Maar ’t was weeral de moeite tot nu toe. Laveren tussen de zwarte varkens door. En lawaai dat die maken die beesten. Ik heb onderweg een paar kilometer gestapt met 2 Noren. Ik ga ze later nog wel tegenkomen voor een babbeltje. Die spreken tenminste nog Engels. Samen waren we getuige van een bizar voorval. Een jeep reed ons voorbij en stopte iets verder aan een boerderij. De chauffeur stapte uit en sleurde een heel grote hond uit zijn laadbak. Met een koord vastgebonden aan zijn achterste poten sleept hij dat kolossaal beest achter zich aan. Het beest leefde nog volgens mij want ik zag zijn staart nog bewegen. Geen idee, was het beest stervende en ging hij het ombrengen ? Ik hoop dat ik slecht gezien heb, luguber schouwspel alleszins. Je hoort dat nog wel eens meer dat de dierenrechten van honden in Spanje niet zo gerespecteerd worden. Pelgrimeren met een hond in Spanje wordt alvast afgeraden.
Zo, ik ga nog een stukske stappen. Ik zeg mijne levende parasol, zo een kurkeik, merci omdat ik er mijn broodje heb mogen onder opeten. Te warm in volle zon.
Die nr 3 klim viel eigen nog best mee. Ben aangekomen aan de Albergue. ’t Spel helemaal voor mij alleen. De hospitalero zegt me dat de meeste doortrekken naar de privaatherbergen omdat de meesten denken dat ze er gespaard blijven van de bedwantsen. Flauwe kul natuurlijk tenzij ik morgen vol boebelen sta. Dan denk ik nog eerder dat de oorzaak te zoeken is in deze tablet. Geen mogelijkheid om de woordcorrector uit te schakelen en nog zo wat van die prutsen. Geweldig uitzicht hier in de herberg op een 14de eeuwse burcht. Subiet trek ik het dorpje in. De hospitalero heeft me een plattegrond gegeven met plaatsen waar ik wifi kan krijgen. Ik ben benieuwd. Zo dat is gelukt. In de kroeg 'El Chati' heb ik m'n fotokes kunnen uploaden' Traag, traag 't heeft me 4 pinten geduurd. Ik ga de resolutie van m'n fotokes aanpassen dan is de upload wat rapper. Ik ga nu een stukske eten zie. Morgen naar Monasteria, eerste dorp in de Extremadura. Benieuwd of het warm zal zijn. Tegen de 30°C alleszins en maandag bewolkt.
‘k Zit midden in de Sierra Morena, een deel van het natuur park Sierra de Norte en tevens domein van de Casa de la Postura. Weeral geweldig mooi maar ook weer naar boven en naar beneden. Constant klimmen en dalen. Weliswaar een korte wandeling, nog geen 20 km maar desalniettemin geen salontrippeke. Ik heb er nu al een stuk of 14/15 km afgebonjourd en nog een 4/5 km te gaan. Die venijnige klim van gisteren, ze hebben me er vandaag al zo 2 op mijn telloor gelegd. Er volgt er nog één zo ’t schijnt. Maar ’t was weeral de moeite tot nu toe. Laveren tussen de zwarte varkens door. En lawaai dat die maken die beesten. Ik heb onderweg een paar kilometer gestapt met 2 Noren. Ik ga ze later nog wel tegenkomen voor een babbeltje. Die spreken tenminste nog Engels. Samen waren we getuige van een bizar voorval. Een jeep reed ons voorbij en stopte iets verder aan een boerderij. De chauffeur stapte uit en sleurde een heel grote hond uit zijn laadbak. Met een koord vastgebonden aan zijn achterste poten sleept hij dat kolossaal beest achter zich aan. Het beest leefde nog volgens mij want ik zag zijn staart nog bewegen. Geen idee, was het beest stervende en ging hij het ombrengen ? Ik hoop dat ik slecht gezien heb, luguber schouwspel alleszins. Je hoort dat nog wel eens meer dat de dierenrechten van honden in Spanje niet zo gerespecteerd worden. Pelgrimeren met een hond in Spanje wordt alvast afgeraden.
Zo, ik ga nog een stukske stappen. Ik zeg mijne levende parasol, zo een kurkeik, merci omdat ik er mijn broodje heb mogen onder opeten. Te warm in volle zon.
Die nr 3 klim viel eigen nog best mee. Ben aangekomen aan de Albergue. ’t Spel helemaal voor mij alleen. De hospitalero zegt me dat de meeste doortrekken naar de privaatherbergen omdat de meesten denken dat ze er gespaard blijven van de bedwantsen. Flauwe kul natuurlijk tenzij ik morgen vol boebelen sta. Dan denk ik nog eerder dat de oorzaak te zoeken is in deze tablet. Geen mogelijkheid om de woordcorrector uit te schakelen en nog zo wat van die prutsen. Geweldig uitzicht hier in de herberg op een 14de eeuwse burcht. Subiet trek ik het dorpje in. De hospitalero heeft me een plattegrond gegeven met plaatsen waar ik wifi kan krijgen. Ik ben benieuwd. Zo dat is gelukt. In de kroeg 'El Chati' heb ik m'n fotokes kunnen uploaden' Traag, traag 't heeft me 4 pinten geduurd. Ik ga de resolutie van m'n fotokes aanpassen dan is de upload wat rapper. Ik ga nu een stukske eten zie. Morgen naar Monasteria, eerste dorp in de Extremadura. Benieuwd of het warm zal zijn. Tegen de 30°C alleszins en maandag bewolkt.
2 opmerkingen:
heel mooie fotos schat en doe zo verder !!! KNAP Annick xxx
En? Geen boebelen gekregen dus?
Een reactie posten