13 EXTRAMADURA/CACERES Valdesalor - Casar de Cacères

13 Naar Casar de Cacères 23km ↑366m ↓375m

Steeds maar voorbarige conclusies maken. Ikzelf en ook anderen maken er zich schuldig aan. Salvador de zwerver blijkt een pelgrim te zijn die zonder één rode duit de pelgrimsweg loopt. Gisterenavond hadden we hem doorgestuurd naar de hospitalero, een uur later kwam hij terug, de hospitalero droeg zijn rugzak, gaf hem een kruis en ging weer weg. Marie-Agnes en Jacques, het Franse koppel uit Toulouse die mij eerder ook al eens aan hun tafel hadden uitgenodigd hadden deze keer deze sukkelaar ook aan hun tafel gevraagd. 't Is verdomde dubbel. Een Spaans koppeltje hier in de albergue van Casar zijn gaan lopen. Hij stinkt, ziet er niet uit, loopt te bedelen ...hoe kunnen we onze vooroordelen in godsnaam terzijde terzijde leggen ?

Vandaag was het een goed stukske. Niet te warm, beetje wind. Soms al eens een lange klim maar best doenbaar. De omgeving was minder. Één lange tocht door een schraal en verdord landschap. Dan was het gisteren iets mooier. Een kalfje zien geboren worden, een paar steenarenden zien foerageren over de vlakten, nog mooie panorama's en voor de rest het ondertussen vertrouwde decor van steen- en kurkeiken in een verdord landschap.

Ondertussen komt de familiariteit tussen m'n medepelgrims wat een beetje meer op de voorgrond. Daarmee boet je onvermijdelijk een beetje aan je zelfstandigheid in. Ik wou dat het anders was maar ik neem de tijd als raadgever. De 5 andere pelgrims waar ik tot hiertoe elke avond heb mee samengehokt in de albergue hebben een heel andere instelling dan ik. Zo vroeg mogelijk opstaan, kilometers malen om zo vroeg mogelijk in de herberg aan te komen. Al 2 keer heb ik een tocht met onze Amerikaan gedaan en 't is fijn om gezelschap te hebben en behulpzaam te zijn voor mekaar maar onderweg is het de aandacht die je voor jezelf moet opbrengen belangrijker.  Prima kerel maar voor mij telt de weg. Of ik er nu 6 of 10 uur over doe, 't kan me geen bal schelen. De anderen maken er meer zorgen over. Ik mag me geen zorgen maken over de anderen, punt.

Ondertussen zit ik hier te tokkelen in de zaal van de albergue. Die zwerver zit hier 2 stoelen naast me, te niksen en me te beloeren en ik zou hem willen vragen om weg te gaan maar op welke grond kan ik deze vraag rechtvaardigen ?

Voor morgen heb ik tegenslag. De hostel in Embalse de Alcantar is gesloten. Moet ik nog een 12 km extra lopen om slapen te vinden. Al heeft ergens een hotelletje kunnen boeken in Canaveral. Marie-Agnes en Jacques keren terug naar huis. Nog 4 blijven er over .... en hier in Cáceres is er één bijgekomen. Charlie, een Iers. Toffe vent, althans de eerste indruk. Ook ne laagvlieger naar zijne klap te horen ... 6km per uur. Ik snap niet wat de meerwaarde er van is op een pelgrimsweg. Pfffft, ik vind dat ik er nogal een beetje negatief tegenaan ga nu. 't Zou niet mogen want Marie-Agnes en de Jacques hadden ons gezelschap uitgenodigd om de avondmaaltijd samen te delen in het pelgrimsrestaurant. Fijne en gezellige avond samen doorgebracht. Ik trakteer de eerste Vlaming of Hollander die ik tegenkom op een fles Champagne. Al 14 dagen moet ik niet anders doen dan Frans of Engels klappen, en nog vertalen van 't één naar 't ander en omgekeerd op de koop toe. Les petit Belges durven die Fransmannen dan nog zeggen :-) . Tegen dat ik terug thuiskom kan ik geen Vlaams meer.   Ze hadden verdomme een schapenkaas als voorgerecht gekocht, erg lekker maar die ligt nu op mijn maag te dansen. Niettegenstaande de zware maag die ik er aan overhou was het een mooie geste van m'n tijdelijke medepelgrims Toulousenaars. Ik kruip erin nu. Morgen wordt het een heel heel zware dag. Haha Linda, die kaas .... ik lees juist je berichtje :-). En Chris, tof dat je terecht bent en dat het ondertussen beter gaat, txs voor je reactie en aanmoediging !!!   Chris Matroos ... txs voor de fijne reacties :-) De fotokes van gisteren zijn nog aan het opladen. Die van vandaag zal voor morgen worden, 't gaat echt traag hoor !