16 EXTRAMADURA/CACERES : Galisteo - Carcaboso

16 Naar Carcaboso 11km ↑36m ↓51m

Voilà, dat was een kort tripje. Amper 11 km maar ik ben er niet kwaad om. Ik zit nu terug op schema. Met die ontoegankelijke herberg in Embalsa de Alcantara vanwege de TGV arbeiders die er logeerden lag heel mijn schema overhoop. Morgen nog een korte van een goeie 20 km en daarna volgen er een paar kleppers van 30 km. Niet te onderschatten met 20 kg rommel op je rug. Het is nu vanaf Sevilla dat ik 's avonds telkens Gilles en Arlette, en Al de Amerikaan tegenkom. Onlangs dan ook onze Ier Charlie die tot in Salamanca meeloopt. Gisterenavond was er dan ook nog een Koreaan binnengevallen in de herberg in Galisteo. Onvoorstelbaar ! Die man spreekt alleen maar zijn eigen taal. Houdt volledig afstand, gaat casual gekleed met handschoenen en een hoed ... die moet zich eenzaam voelen oftewel houden die mannen er een heel andere filosofie op na. In alle geval, hij viel bijna omver van de vermoeidheid wanneer hij toekwam, ocharme toch. Al stond vanmorgen op met een ontstoken kuitbeen. Hopelijk is het geen tendinitis, de gruwel van elke wandelaar want dan is het spelletje over en moet hij stoppen. De zalf die ik hem heb gegeven doet een houten been terug leven. Nog een ijswikkel had ik bij en die hebben we ook maar rond zijne poot gedraaid. Hopelijk komt het snel goed. Gillis en Arlette waren eerst zinnens om morgen 40 km te lopen maar ze vonden mijn schema iets aantrekkelijker en zodoende hebben we voor morgen 5 plaatsen in een hostel in Caparra kunnen boeken. Er is hier in de geburen van het weekend een motorrally gepland en blijkbaar zitten dan ook al de slaapplaatsen vol. 't Is hier slecht gesteld voor de pelgrims. Niet zozeer de slaapplaatsen maar eerder de informatie die zou moeten gegeven worden ontbreekt langs alle kanten. Het is zelfs zo erg dat er op bepaalde plaatsen de Flechas Ammarillas ontbreken zodat je zonder gps gewoon niet weet welke kant je uit moet gaan. Winkels sluiten naar willekeur. 's Middag gaan ze gewoon dicht. Openingsuren moet je maar ruiken. Accommodatie onderweg zoals een simpel afdakje voor wat schaduw, daar hebben ze nog nooit van gehoord. Je moet dan weten dat er dan ook echt niks is onderweg om even je zinnen te verzetten. Tok, tok je wandelstokken en de vogeltjes die fluiten is alles wat je onderweg kunt horen. Maar ik klaag niet hoor, 't hoort er bij en als je dan 's avonds op je bestemming bent geraakt en een bed vindt, is de voldoening groot. Een doucheke maakt het dan compleet, 't mag zelfs koud water zijn dan. Ik ben hier nu in de herberg van Donna Señora Elena. Een kranige 80ster, als ze al niet ouder is met een hart voor de pelgrims. Ze heeft zelfs een website waar ze de pelgrims met raad en daad bijstaat. 't Is een begrip geworden op de Via de la Plata. Nette herberg ook. Ik kreeg een hand van haar, ik dacht dat ze ze niet meer ging loslaten. In 't keukentje ga ik straks wat eten maken zie. Den Al had wat nog tsjoena, kriemsjies en vetsjetebols, de Charlie had nog een fleske wijn en ik ga subiet een blikske soep halen en wat brood. Misschien nog een desserke, dat kan er nog wel af.

Zojuist een berichtje gekregen van mijne maat aan het thuisfront met weinig vreugdevol nieuws over de vriendenkring. Ik weet waaraan ik moet denken en zal onderweg voor hen een steentje oprapen en het verder op mijn pelgrimstocht deponeren op een geschikt plaatsje. 't Is een klein gebaar.

Morgen dus weer op weg. In de verte aan de Noord Oost kant duikelt de Sierra de Grenos op. Imposant gebergte met joekels tegen de 2000 meter. De picos Almanzor zelfs 2592 meter. De gieren zie je hier al overvliegen op zoek naar aas. Als ik daar passeer, en ik hoop tussen de garagantas, de bergmeren door te kunnen laveren, dan krijgt de Extramadura zijn zwanenzang van mij. Salamanca is dan niet ver meer en zit ik in de helft van de weg naar Santiago. Morgen nog eens met de krijtjes spelen, dan ga ik de 400km voorbij.

Fotokes ga ik nu niet uploaden. 't Zijn er te weinig.