18 EXTRAMADURA/CACERES : Caparra - Baños de Montomayor

18 Naar Baños de Montomayor 24km ↑454m ↓129m

Zo, Cappara is ook weeral verleden tijd. Ik zit nu in Baños de Momtemayor. Wat een triestige dqg zeg. Ik zit hier tussen de bergen op een hoogte van 725 meter. Vanmorgen vroeg vertrokken na een kopje koffie in de Hostal en een toast. Daarna hop de baan op. Loodzware wolken sluierden de toppen van de bergen, een lichte miezerregen maakte het plaatje een beetje geloofwaardiger. Al en Charlie moeten morgen hun etappes inkorten en een stukje met de taxi afleggen om woensdag in Salamanca aan te komem net zoals ik. Hun voeten hebben het een beetje begeven. Het is een beetje puzzelen om hun etappes te ordenen.. Ik loop vanaf morgen tot in Salamanca elke dag boven de 30 km. Geen keuze om in te korten want er is doodgewoon geen overnachting mogelijk. Arlette het klein mollig madammeke uit Lyon Valois in Frankrijk loopt ongelooflijk snel. Voor haar ook geen taxitoestanden: Verdorie dat is hier een spaans klavier en dat is een beetje wennen. Ik ga even stoppen en vanavond voortdoen. Er is hier wel internet wifi in de albergue, t is verdorie een museum, maar ik krijg het niet aan de praat met mijne tablet. Die 2 spitsbroeders zijn ook toegekomem. Nu zijn ze ruzie aan het maken over wie het beste bier heeft, den Duits of den Belg. Ik heb hen even wat fotokes laten zie van dat biercafe in Borgloon. Den ambras is over, de ander is overtuigd. Nu is die Juan .... Marty Feldmann een tekst aan vertalen op zijn iPod voor mij. Ooit heeft hij het koninklijk paleis eens bezocht en een tekstje achtergelaten in het gastenboek. Ik durf het hier niet te vermelden maar ik moest er wel heel hard mee lachen. 

't Lukt maar niet om verbinding te maken met het internet. Fotokes zijn al geüploaded met de desktop van de herberg. Ondertussen wacht ik maar tot alles terug open is zodat ik iets kan gaan eten straks. 't Zal nodig zijn want de zware kleppers komen eraan. Onze Fransmannen zijn hier al aan het uitrusten op hun bed. Daarjuist even een toerke gedaan in de moestuin van de herberg. Al liep er ook rond en vroeg zich af wat voor fruit er aan een boom in die hof groeide. Proeven dan maar. Bij wijze van zekerheid omtrent een eventuele uitvaart bij overlijden door vergiftiging wist hij  me te vertellen waar ik zijn kaart kon vinden waarmee hij overal ter wereld kon gecremeerd worden. Heel zijne mond werd voos. Iets later kwam José, de spitsbroedes van Juan, met de oplossing. Het waren kakis. Alleen maar te eten wanneer ze overrijp zijn. Japanese persimmons in 't Engels na wat googlewerk. Hij heeft er dan nog maar ééntje naar binnengespeeld, een rijpe deze keer.
Jongens wat is het hier donker. De regenwolken jagen zich tegen de bergtoppen op. Grijs, grauw ziet de lucht er uit. Net zoals bij ons thuis maar hier schept dat een zeer akelige sfeer. Net of je gevangen zit in een pot grijze verf. Wind is er ook, en veel. Viel mee want deze morgen bij het stapwerk blies hij me vooruit. Fris is het ook al en voor morgen wordt hetzelfde weer voorspeld. Nu zit ik op 720 meter. Morgenvroeg een klim naar 890 meter in Puente Restos gevolgd door een afdaling naar 660 meter. Allemaal te doen op een kilometer of 5. Daarna in linea recta naar Fuenteroble de la Salvatierra op 1000 meter gedurende 27 kilometers. Ik zal mijn benen maar insmeren. Ik denk er niet aan om te foefelen, mijn camino zou al zijn charme verliezen. Vanavond eens uitzien naar een tapakke zie. Flesje goedkope wijn erbij, compagnie van Arlette, Gilles, den Al en de Charley. 't Is zondag, dan mag dat wel hé ? Wat denkt ge ?