30 CASTILIE en LEON/ZAMORA : Palacio de Sanabria - Puebla de Sanabria

30 Naar Pueblo de Sanabria 15 km ↑307m ↓326m

Een korte etappe vandaag. Beter dan een dagje rust te nemen want dan gaat het ritme eruit. Deze morgen was het niet zo fris, misschien al wel een beetje gewenning maar voor alle zekerheid had ok al mijn lange broek aangetrokken. Vroeg vertrokken en rond half twaalf was ik al in Puebla de Sanabria. In de verte kon ik al El Macho het kasteel gelegen op het hoogste punt van het bergdorp zien liggen. Imposant, de donjon ervan beheerst het hele dorpje. 
Mooie etappe, weliswaar kort maar je voelt je terug een beetje in de beschaving. Ik kom meer huizen tegen en het desolate van de vorige dorpjes waar ik doorgestapt ben is nu afwezig. Prachtige vergezichten nu, zo dwars door bergdorpjes geflankeerd door de Sierra Cabrera ten noorden van het Lago Sanabria, het grootste natuurlijk meer van Spanje. Toppen van 2000 meter kom je hier tegen en deze bergen zijn de uitlopers van de cordillera Cantabrica. Deze bergketen snijdt Galicië van Centraal Spanje af. Ik ga afzien de volgende dagen maar dat schrikt me helemaal niet af. 
Albergue El Luz del camino wordt uitgebaat door een toverheks. Jongens, wat een kwaaie madam bij het binnenkomen. Toch weeral vergist want bij nader kennismaken is het een heel lief mens. Ze sprak nogal brutaal maar dat zal wel haar manier van doen zijn. Ze had een 4-bedskamer toegewezen maar die was zo krap dat je haast je rugzak mee op je bed moest leggen. Na een beetje zeveren kreeg ik toch een andere kamer.
Voor vandaag ga ik zelf een potje koken. Zojuist wat pasta gekocht, krabbepoten, gevulde peperkes en albondigas. Fleske witte wijn erbij en meer gaan we er niet aan vuil maken. Die pelgrimsmenus, ik ben dankbaar dat ze te verkrijgen zijn, maar ik heb er even mijn buik van vol.
Onderweg Israël even gedepanneerd. Dat is die spaanse jongen die enkele dagen voorheen 55km had gelopen. Hij was doodop en zijn blaren kwelden hem. Hij wou nog 12 km doorlopen maar ik heb hem dat afgeraden. Hij was doodop, hij kan vanavond samen met mij eten. Stefan de jonge Duitser is hier ook binnengestuikt, die stelt het goed. Hij was in compagnie met Happy happy, Juan de Spanjaard alias Marty Feldmann maar zijn spitsbroeder José had het opgegeven onderweg. Kris en Marike samen met Gunther de Duitser zijn doorgelopen tot in Requio de Sanabria. Hartelijk afscheid genomen van Gunther. Een fijne kerel. Ik kom hem misschien nog tegen. Morgen wordt het een zware dobber. Op 1360 meter ligt de Padornelo pas, die moet ik over zien te geraken. Er wordt regen voorspeld en dat zou wel eens sneeuw kunnen worden. 't Zal alleszins een adembenemende etappe worden. Vroeg erin dus vanavond. Morgen zal ik afscheid nemen van Al de Amerikaan. Ik denk dat hij er door zit. Hij stopt morgen in Requiro. Weeral een adieu.